مادر سلام حال غریبت چگونه است؟
مادر بگو که رنج مصیبت چگونه است؟
حالی غریب داری و در فکر رفتنی
دردی به سینه داری و حرفی نمی زنی
با دانه های اشک تو افطار می کنم
همسایه را زِ داغ تو بیدار می کنم
همسایه ها برای تو پرپر نمی زنند
داری تو می روی و به تو سر نمی زنند
مادر بگو که مکه چه آورده بر سرت
که قد خمیده می روی از پیش دخترت
مادر! پدر غروب تو را گریه می کند
او خاطرات خوب تو را گریه می کند
حالا که پر کشیدن تو گشته باورم
آیا کفن برای تو مانده ست مادرم؟
هی تشنه می شوی و مرا می زنی صدا
داری سلام می دهی امشب به کربلا
گریه گرفت و مکه دوباره در آب رفت
مادر وضو گرفت و دوباره به خواب رفت
مادر! پدر تشهد خود را تمام کرد
و جبرئیل آمد و بر تو سلام کرد
چشم و چراغ خانه خورشید، الامان
ای ماهِ آسمانِ نبوت نرو، بمان
رحمان نوازانی
